මට එපා වෙලා..

Blog එකට කවි කතා නිසදැස් ලියලා මට එපා වෙලා... ඒක නිසා අළුත් වැඩකට අත ගහන්න හිතුණා.මම ගැන ටිකක් කියන්න හිතුවා...‍

ඔන්න මගේ නම දිල්ෂිකා වුණාට ඉස්කොලේ යනකොට හැමෝටම කියන සුරතල් නමක් තියනවනේ.(සුරතල් කිව්වට මොකද සමහර නම් මාර සුරතල් කියන්නේ අහන් ඉන්න කෙනාගේ කනට මී පැණි වක් කරනවා වගේ:D)මට කිව්වේ කොල්ලා,ඇලඩින් කියන නම් දෙක.(දැන්නම් කොල්ලා කියන් නෑ.ඒ වුණාට ඇලඩින්ගේ වෑල්ඩින් කියලා අලුත් කොටසකුත් එකතු කරලා:P)මම කියන්නම්කෝ මට ඒ නම හැදුණ විදිහ...‍

8 වසරේදි අපිට මේනකා කියලා ටීචර් කෙනෙක් ඉංග්‍රීසි ඉගැන්නුවා.ඒ ටීචර් දවසක් ඉංග්‍රීසි නාට්‍යයක් අනිත් පහුවදා..(චරිතවත් බෙදාගන්න වෙලා නැතිව මොන නාට්‍යද?:P) ඔන්න ඉතින් අපි අභියෝගේ බාර ගෙන චරිත ටික බෙදාගත්තා.අනිත් දවසේ පළවෙන් Period එකේ කරන්න ඕන නිසා Script එක ලියපු මම අපේ පරවියා අතේ පණිවුඩ යැව්වා.(පරවියා කිව්වට මොකෝ SMS කොරේ:D)ඉතින් ඔන්න අනිත් දවසේ නාට්‍යය පටන් ගත්තා.මම ඔන්න පොර වගේ වේදිකාවට නැගලා English වචන කෑලි දෙක තුනක් කියලා අවසර ඇරගෙන වැඩේ හරි යන්න කියලා පිරිතකුත් මුමුණ මුමුණ වැඩේට බැස්සා.(කවුරු මොනා කිව්වත් අපි හොද බෞද්ධයෝ හරිද?)මම ඉතින් ඇලඩින්ගේ චරිතේ රගපාන්න ගත්තා.මගේ බාප්පයි මායි අතර පොඩි Fight එකක් යනවා.( ඇලඩින්ගේ බාප්පා හොදේ...)ඔන්න ඉතින් ඉදුට බනින විදිහ අමතක වෙලා.(වැඩේ කියන්නේ ඒ දවස් වල අපිට ඒ දවස් වල දැන් වගේ ඉංග්‍රීසි දිරවන්නෑ;) ).එයා කොලේ අතේ තියාගෙන බලනවා.එතකොට වැඩේ upset කියලා මට තේරුණා.ඔන්න ඉතින් අපේ ඇලඩින්ට යකා ආවේශ වුණා.(ඒ දවස්වල මගේ හොස්ස ළගින් මැස්සා යන්න බෑ:D)කොලෙත් උදුරලා ගුලි කරලා Stage එක උඩට විසි කරලා තිබ්බ කේන්තියටත් එක්ක මරුවට Fight කරා.ඔන්න එදා තමයි චාරුක මට ඇලඩින් කියන්න ගත්තේ.ඉතින් මට කොල්ලා කියන්නේ ඇයි ද කියලා පස්සේ කියන්නම්කෝ...