පුන් සද මෝරන රැයක
මා අසල දැවටුණු හද ගැස්ම
සිහිවෙයි ඒ සිහිනය
සුදු සේළයක පාවෙන විලස
බිදී යන කැඩපතක් විලස
බිදුණු ඒ හද ගැස්ම
සිහිවෙන හැම මොහොත
නෙතට කදුල උරුම විය...
බිදී ගිය හද ගැස්ම තුරුළු කර නිදන්නට වෙර දරන මම දිල්
තථ්යතාව
-
කඳු පිට කඳු නගිමි....
රළ පිට රළ බිඳිමි....
හීන වල තනිවෙමින්....
සුරාන්තවල දිග මනිමි....
මොහාන්ධකාරයට...
අඳුරෙ හිඳ ගල් ගසමි.....
හිස මුඩු ශ්රමණයින්ට......
2 months ago
2 comments:
ලස්සනයි.....
@තක්ෂිල
ස්තූතියි.
Post a Comment