පුන් සද මෝරන රැයක
මා අසල දැවටුණු හද ගැස්ම
සිහිවෙයි ඒ සිහිනය
සුදු සේළයක පාවෙන විලස
බිදී යන කැඩපතක් විලස
බිදුණු ඒ හද ගැස්ම
සිහිවෙන හැම මොහොත
නෙතට කදුල උරුම විය...
බිදී ගිය හද ගැස්ම තුරුළු කර නිදන්නට වෙර දරන මම දිල්
අවනතිය
-
උඩුගං බලා පිහිනමි
සුරතින් රැගෙන අභිමානය....
වමතින් වසාගනිමින් අවමානය....
යති හිතෙහි ජනිතවන...
හීන මානය....
අඩපණ කරයි...
සැඩ පහරට එරෙහිව....
සටනට පණ පොවන
උ...
5 years ago
2 comments:
ලස්සනයි.....
@තක්ෂිල
ස්තූතියි.
Post a Comment